Ey İnsanlık!

Güzel günlere olan umutlarımız artık gitgide kaybolmaktadır içimizde. Yıllardır, aylardır, günlerdir onlarca canları toprağın ellerine teslim ediyoruz. Onlardan bizlere sadece ve sadece geriye yalnızca acı ve insanlara olan nefretler kalmaktadır.

İnsanoğlu düşünmeden edemiyor.

Bu kadar kolay mıdır ki nice güzel canları almak?

Bizler hep beraber ağıtlar yakıyoruz, hep birlikte yaslar tutuyoruz gidenlerin ardından. Fazla bir zaman süreci geçmeden üstünden unutup gidiyoruz hemencecik. Bizlerin de suçu değildir unutmak. Bitmemiş bir zaman sürecindeyken ayrılanların yası, bu bizlere tekrar ateşten acıları yaşatanların suçudur.

Unutmayın Ey İnsanlık!

Şu dünyada her şey toprağın üzerine kurulu bir şekildedir. Her şeyi ben alacağım, asla hiçbir şeyi vermeyeceğim kavgalarını ederken, bizler birbirimizle kavga ettiğimiz topraklar için canlarımızı veriyor, masum canları alıyor, bir sürü insanı yaşamlarından koparıyoruz.

Bizler hep beraber bütün insanlık olarak güzel günleri görmek varken, güzellikler içerisinde birer yaşam haklarımız varken, motorlarımızı denizlerin maviliklerine sürme vaktimiz varken kalkıp bizler birbirimizi öldürüyor, yaşamdan koparıyoruz birbirimizi. Bizler ölümsüz olan günleri özler olduk, hiç pahasına.

Ey İnsanlık!

Ben ölümlere sebebiyet veren siyaseti sevmiyorum. Sizlerin yaptığı siyaseti sevmiyorum. Siyaseti asla sevmiyorum uğrunda onca insan hayatını kaybederken. Sizlerin ellerine ne geçiyor, sizler ne veriyorsunuz onlara masum insanlara zarar verince?

Ey İnsanlık!

Aslında anlamak hiçte zor olmuyor. Yaşadığımız boktan olan gezegenin içerisinde sadece ve sadece masum insanlar, çocuklar ve de güçsüz olan insanlar ölüyor. Yağdırdığımız lanetlerin de tamamı teker teker bizlere dönüp duruyor.

Ey yüzleri şeytanın maskesiyle kaplı olan İnsanlık!

Merak ediyorum da sizler, toprak altında yatan cansız bedenlerin canlanıp da yeryüzüne tekrar geldiklerinde yüzlerine bakabilecek yüze sahip olabilecek misiniz?

Ey İnsanlık!

Aslında benim yüreğimde, beynimde, aklımda geçen sadece ve sadece keşke böyle dinsizlerle, imansızlarla, şeytanın maskesiyle dolu insanların olduğu bir dünyada yaşamasaymışım demek geliyor. Kimler yaşamak ister ki böyle lanetlenmiş bir dünyada! Kimler yaşamak ister ki böylesine nefretlerin olduğu, her daim ölümlerin olduğu, durmadan çocukların ölümleri olduğu, insanların doğdukları yerlerden dolayı yargılandığı, renklerinden ya da ırklarından dolayı yargılandığı, öldürüldüğü ve de beyinlerin kalplerle değil de parayla çalıştığı bir dünyada.

Ey İnsanlık!

Ey koltuk sevdalıları!

Ey şeytanın maskeli askerleri olan siyasetçi ve düzenbazlar!      

Lanet olsun sizlerin çıkarlarına, lanet olsun sizlerin koltuk sevdalılığınıza, lanet olsun insanların ölümlerine sebebiyet veren şeytan maskeli düzenbazlara!

Elbette ki sizler de bir gün Cenabı Allah’ın gazabına gelip yok olacaksınız!

İnsanların ölümlerine sebebiyet verenlerin, şeytanın maskesini takanların, zalim olan ve zalimlerin yanında yer alanların her gün, daima ve her saat başı helak olmaları dileğiyle…

Vesselam...

“ Mehmet KIZILKAYA “