Saygıdeğer Hemşehrilerim, Değerli Okurlarım! Hepinizi saygıyla selamlarım. Bu yazımda sizlere “SİVRİHİSAR’ ın” kederine terk edilip edilmemesini işlemeye çalışacağım. Umarım beğenirsiniz!

Bir arkadaş gurubu araba, siren  gürültüsü içinde caddede ilerlerken içlerinden biri "kulağıma cırcır böceği sesi geldi" der. Diğerleri yüksek gürültüde böceğin sesini duymasının olanaksız olduğunu, yanılmış olacağını söyleyip yollarına devam ederler. Aralarından biri inanmasa da yolun karşısındaki bir tutam yeşillik içinde gerçekten de bir cırcır böceği bulmuştur. Arkadaşı "İnanmıyorum, bu sesi nasıl duydun" der. Oda bu sesi duymak için insanüstü güçlere sahip olmaya gerek olmadığını ve kendisini izlemesini söyler.

Kaldırıma çıkarlar ve cebinden çıkardığı bozuk parayı kaldırımda yuvarlar. Birçok insan para tıngırtısını duyar ve sesin geldiği yöne bakıp ceplerini yoklar.  Gördün mü "Önemli olan, nelere değer verdiğin ve neleri önemsediğindir. Her şeyi ona göre duyar, görür ve hissedersin" der.

Bir toplantıda bilge biri gençlerle konuşurken şunları söylüyor. İçimizde birbiriyle savaş halinde olan iki tane kurt var.

—Kurtlardan biri, korkuyu, öfkeyi, kıskançlığı, pişmanlığı, açgözlülüğü, kibri, kendine acımayı, küskünlüğü, aşağılık duygusunu, üstünlük taslamayı, yalanı, dedikoduyu ve bencilliği temsil ediyor.

—Diğeri ise, huzuru, mutluluğu, zevki, sevgiyi, umudu, paylaşmayı, cömertliği, alçak gönüllülüğü, nezaketi, yardımseverliği, dostluğu, birlik beraberliği, anlayışı, merhameti ve inancı temsil ediyor.

Dinleyen gençlerden biri peki bu savaşı hangi kurt kazanacak? Diye sorduğunda yaşlı bilgenin cevabı kısa ve net olur: “BESLEDİĞİNİZ”!

Yukarıdaki kısa hikâyeleri sizlerle paylaşmak istememin nedeni SİVRİHİSAR için neleri önemsiyoruz, nelere değer veriyoruz ve bu doğrultuda neleri görüp hissediyoruz sorularına SİVRİHİSAR’ a gönül verenlerin kendilerince bir değerlendirme yapmalarına yardımcı olabilmektir.

O yoğun gürültü içinde cırcır böceğinin sesini duyanlardan mıyız yoksa para tıngırtısına ellerini cebine atanlardan mı? Geçim derdine düşmeyenin olmadığı günümüzde cırcır böceklerinin sesini duyan pek kalmadı gibi!

SİVRİHİSAR için bir şeyler yapmanın gayretinde olanlara karşı inancımızı kaybetmeden, onlara karşı nezaketsizlik yapmadan, yeri geldiğinde haklı eleştirilerimizi de ortaya koyarak, ancak eleştirirken de amacımızın üzüm yemek olduğunu fark ettirerek, kıskançlık, haset, çekememezlik ve dedikodu gibi hastalıklara kapılmamalıyız.

SİVRİHİSAR’ lı olarak her alan ve her platform da SİVRİHİSAR için birbirimizi kollayıp, güç ve güvenimizi paylaşmalıyız. Ortaya çıkacak bu güç ve güveni ise birileri asla kendi menfaati doğrultusunda kullanmaya kalkışmamalıdır. Birlikte yol aldığımız geminin yara alması durumunda risk hepimiz içindir.

SİVRİHİSAR’ ı kalkındırmak, makûs kaderini gelişmeye, değişmeye ve modern dünyanın nimetlerinden faydalanan bir duruma getirmek için yine herkesin içinde hangi kurdu beslediğine dikkat etmesi gerektiğini düşünüyorum.

Harekete geçmekte geç kalır ya da birileri duyar nasıl olsa diye düşünürseniz ve en kötüsü de cırcır böceğinin sesi yerine para tıngırtısını duyarsanız, bu toprakların kaderi makûs kalmaya devam edecektir. İşte bu yüzden “SİVRİHİSAR KADERİNE TERK EDİLEMEZ”.

Bu topraklar o kadar kutsal ki kaderine terk edilirse inanın sizlere hakkını helal etmeyecektir. Ve gömülmek üzere dışarıdan gelecek naaşlarınızın bu topraklarla helalleşmesi için önce haklarımızı bu topraklara helal ettirmeliyiz.

Para tıngırtılarını cırcır böceğinin o ahenkli uyumuna tercih edersek daha sonra tercihimiz kalmayabilir. Kaderine terk etmek çok kolay, şimdiye kadar yapılanlar gibi sırtını dönersin olur biter. Amacımız; Sivrihisar’a o sırtını dönenlerin yüzlerini çevirmektir. Bu sesi duyalım yoksa çok geç olacaktır.

Artık içimizdeki kurtların savaşında SİVRİHİSAR için umudu, sevgiyi, huzuru ve mutluluğu, cömertliği ve güveni ifade eden kurdu beslemekten başka çaremiz yoktur. Bu duygularla hepinize saygılar sunar işlerinizde kolaylıklar dilerim.

SAYGILARIMLA  Necmi GÜNAY

necmigunay@hotmail.com